Kva gjer vi når avgrunnen står og gapar rett framfor oss?
Verda slik me kjenner ho står og vippar. Ein kjensle av undergang snik seg inn på oss. Men korleis påverkar det oss eigentleg? Får det oss til å handla? Kva gjer me når styrtregnet tømmer seg over oss, når menneske blir jaga på flukt, og når sanninga blir forvridd til det absurde?
Gustav von Aschenbach i DØDEN I VENEZIA gjer som mange av oss: Han spring heim og bestiller ferie til Syden.
Den nye framsyninga til kompaniet Ymist bygger på Thomas Mann si kjende novelle frå 1912. Eit distansert tekstleg førelegg smeltar saman med eit ekspressivt koreografisk materiale og eit forførande musikalsk uttrykk. Alt med ynskje om å undersøkja eit menneske som nektar å erkjenna at døden har inntatt manesjen, og som heller rømmer inn i sjølvbedraget og begjæret.
Ymist arbeider i eit scenisk språkområde der koreografert rørsle er like viktig som den talte teksten. Der det fleirstemmige i skodespelaren sin kropp, stemme og fysikk er det kunstnerlege brennpunktet i møte med litteraturen. Elementa skal ikkje illustrera men utfordra, og stå i opposisjon til kvarandre. Dei tekstlege førelegga er ikkje-dramatiske tekstar med tydelege litterære kvalitetar. Fokuset for arbeidet er å gje litteraturen kropp - og å gestalta tekstens materialitet.
Einsemd får fram det originale, det dristig og underleg vakre, diktet. Men einsemd får òg fram det motsette, det urimelege, det absurde og ulovlege.
- Thomas Mann, Døden i Venezia
KREDITTAR
Forfattar: Thomas Mann
Forlag: S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt am Main, Germany
Oversettar: Geir Pollen
Forlag i Noreg: Skald
Dramatisert av: Oda Radoor
Koreograf: Erlend Samnøen
Utøvarar: Morten Espeland, Erik Rulin, Nils Jakob Langvik
Komponist: Nils Jakob Langvik
Scenograf: Kjersti Alm Eriksen
Ljosdesignar: Ingeborg Staxrud Olerud
Kostymedesignar: Ane Ledang Aasheim